مانوین؛ حل مسائل جامعه با فناوریهای فرهنگی و نوآور
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۸۰۲۶۰
دبیر ستاد فناوریهای فرهنگی و نرم گفت: با اتکا به ظرفیتهای فناوریهای نرم و فرهنگی، میتوان در زمینههایی همچون زبان فارسی، وفاق اجتماعی، محیطزیست، سلامت عمومی و عدالت اجتماعی، گامهای مؤثری برداشت. - اخبار اجتماعی -
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در نشست خبری رویداد مانوین که امروز در مدرسه تاریخی دارالفنون برگزار شد، مسعود حسنلو؛ دبیر ستاد فناوریهای فرهنگی و نرم معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، ضمن تأکید بر ضرورت هویتبخشی به صنایع خلاق و بومی کشور، اظهار کرد: انتخاب دارالفنون به عنوان مکان برگزاری این رویداد، نمادی از پیوند میان سنت و نوآوری در مسیر توسعه فناوریهای فرهنگی و نرم است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حسنلو با اشاره به نقشآفرینی فرهنگ در حل مسائل جامعه، افزود: یکی از کارکردهای اصلی فناوری، حل چالشهای موجود در کشور است. با اتکا به ظرفیتهای فناوریهای نرم و فرهنگی، میتوان در زمینههایی همچون زبان فارسی، وفاق اجتماعی، محیطزیست، سلامت عمومی و عدالت اجتماعی، گامهای مؤثری برداشت.
وی در ادامه با بیان اینکه توسعه اکوسیستم فناوریهای نرم، زمینهساز حل مسائل اجتماعی خواهد بود، خاطرنشان کرد: رویداد مانوین با هدف توسعه فناوریها با رویکرد بومی و هویتساز برنامهریزی شده است. این رویداد بستری مناسب برای فعالسازی جریانهای نوظهور در حوزه فناوریهای نرم فراهم میکند.
مانوین؛ رویداد ملی صنایع خلاق در اینوتکس 1403دبیر ستاد برگزاری نمایشگاه، رونمایی از دستاوردها و برگزاری نشستهای تخصصی را از جمله برنامههای جانبی این رویداد برشمرد و گفت: صنایع خلاق، رکن اصلی اقتصاد خلاق و فرهنگی به شمار میروند. حمایت از این صنایع، نقشی کلیدی در رونق اقتصادی و فرهنگی کشور ایفا میکند.
حسنلو در توضیح دستهبندی پروژههای پیشران در حوزه فناوریهای نرم و فرهنگی، گفت: پروژههای پیشران، طرحهایی هستند که از نظر اقتصادی و صنعتی، قابلیت ارتقای سطح سایر پروژهها را دارند. این پروژهها به دو دسته کلان و پیشران تقسیم میشوند.
وی با اشاره به تشکیل 17 کارگروه تخصصی ذیل سند این ستاد، خاطرنشان کرد: این کارگروهها در سه سطح، پروژههایی را تعریف کردهاند. برخی از این پروژهها در سطح کلان ملی قرار دارند و نیازمند اعتبارات و زیرساختهای قابلتوجهی هستند. دسته دیگر، پروژههایی هستند که با وجود نیاز به سرمایهگذاری کمتر، به تجمیع ظرفیتها و تشکیل کنسرسیومها نیاز دارند.
حسنلو در پایان، دسته سوم پروژهها را طرحهایی دانست که نیازمند زیرساختهای قانونی و فیزیکی هستند و افزود: تاکنون 3 پروژه کنسرسیوم صادرات اسباببازی، پلتفرم بهینهسازی آموزش و آزمایشگاه اثر اجتماعی، در این زمینه احصا شده است. همچنین 10 پروژه دیگر در دستور کار ستاد قرار دارد.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: معاونت علمی ریاست جمهوری معاونت علمی ریاست جمهوری فناوری های فرهنگی فناوری های نرم فناوری ها پروژه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۸۰۲۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عادیسازی بیحجابی شبیخون فرهنگی
در جامعهای که پوشش زنان و حتی مردان از دیرباز یکی از آداب و ارزشهای اجتماعی بوده و بدپوششی در این جامعه مذموم شمرده شده است، عادیشدن پوششهای غیرمتعارف، چه در مردان و چه در زنان، زنگ خطر استحاله فرهنگی و ارزشهای اجتماعی را به صدا درمیآورد.پوشش انسانها صرفنظر از اینکه از نظر فطرت انسانی یک ابزار مصونیت است، برای فعالیتهای اجتماعی زنان و مردان نیز مفید است. هر کسی باید به اندازهای که خود او میداند و برایش مصونیتآفرین است، به آن عمل کند. حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی است. عواملی که باعث سلامت در جامعه میشوند و در صورت نبود این دو عامل، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه به وجود خواهد آمد؛ چراکه اگر حجاب و عفاف که مکمل یکدیگرند، در افراد و جامعه رعایت شود، سبب رشد و افزایش معیار اطمینان و اعتماد در جامعه، تاثیر مثبت بر سلامت روحی و روانی در تربیت و تعلیم فرزندان و محیط اطراف میشود. همین امر سبب رشد عقلی و فرهنگی در جامعه و مانعی محکم در مقابل عوامل و تاثیرات منفی و مخرب است.
انسان، پوششگریز است یا خیر؟
پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی مطرح میشود اما پیش از هر چیزی باید بررسی شود که آیا انسان بالطبع حجابگراست یا خیر؟ پوشش دینی بانوان و حجاب از اختراعات آیین اسلامی نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. در تمدنهای کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران نیز موضوع حجاب در بین بانوان دارای جایگاه خاصی بوده است؛ بنابراین نهفقط اسلام واضع قانون حجاب نبوده، بلکه در جهت جلوگیری از افراط و تفریطهایی که در طول تاریخ در مورد حجاب نیز به وجود آمده، به قانونمند کردن و تنظیم آن همت گماشته و آن را بهصورتی متعادل، صحیح و متناسب با فطرت انسانی زن و غیرتمندی مرد، آن را ارائه داده است. در پاسخ به اینکه انسان پوششگریز است یا خیر، باید هر دو گزاره آن بررسی شود. اگر فرض بر حجابگریزی باشد، اعتبار و ارزش رعایت حجاب بهدلیل عقلانیت و پیامد فرهنگ و تربیت فردی است. اگر فرض بر گزاره اول باشد، عدم رعایت حجاب خلاف طبع بوده است. این موضوع در حالی است که در ایران تاکنون حجابگرایی فرض شده و مبنای سیاستگذاری بر این اساس انجام گرفته است.
محجبههای جوان؛ مرکز ثقل مواجهه با بدپوششها
در مسأله حجاب، حاکمیت با گروههای مختلفی روبهروست؛ افرادی که صرفا بدپوشش هستند، افرادی که به بدپوششی کمک میکنند (مانند تولیدکنندگان البسه نامناسب) و در نهایت افرادی که بیحجابی عامدانه را تبلیغ میکنند (مانند متعرضان به محجبهها و افراد تبانیکننده با عوامل بیگانه). ولی به نظر میرسد که محجبهها باید مرکز ثقل این مواجهه قرار بگیرند. یک فرد محجبه و عفیف وظایف بزرگی بر عهده دارد و باید الگوی مناسبی برای دیگران باشد تا آنها نیز از این هدیه الهی بهرهمند شوند. به هر حال در مقابله با بیحجابی، به جای برخورد با بیحجابان عادی، باید این پندار که بیحجابان در غلبه کمی و کیفی هستند، تضعیف شود. در این راه میتوان از ظرفیت محجبهها استفاده کرد. با وجود اینکه این موضوع مورد توجه قرار گرفته اما اجرای آن ناشیانه بوده است؛ چراکه بیشتر این افراد بانوان میانسال بوده، در حالی که بهتر است از جوانان و دانشجویان در این امر استفاده شود. با این حال باید توجه داشت که اعتدال در رفتار با بدحجابی باید رعایت شود؛ زیرا افراط در آن موجب تنش و اضطراب و منجر به عادیشدن بدپوششی در جامعه میشود. این مسأله نیازمند نهاد ستادی و نظارتی فراقوهای است که منحصرا به مسأله حجاب نپردازد. میتوان این نهاد را در قالب ستاد مبارزه با مفاسد فرهنگی ــ اجتماعی تشکیل داد.
ارتقای صنعت مد در موضوع حجاب اسلامی
به نظر میرسد باید اقداماتی در جهت کاهش پوشیدنیهای ناسالم یا نامناسب و افزایش پوشیدنیهای سالم و مناسب، البته با کیفیت و قیمتی مناسب برای کاهش زمینههای فساد و بدپوششی انجام شود. بر همین اساس باید طراحان لباس در یک زیستبوم ایرانی ــ اسلامی تربیت شوند و طرح درسها و نظام آموزشی خیلی قدیمی، چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقا پیدا کند. مسئولان این صنعت و این حوزه باید تدابیر لازم را برای پوشش مناسب با قیمت مناسب در اختیار جامعه قرار دهند و نیازهای اقتصادی تولیدکنندگان نیز تامین شود. از سویی دیگر تسهیل تشکیل خانواده، تقویت روابط خانوادگی و افزایش اشتغال مناسب میتواند در کاهش زمینههای بدپوششی نیز موثر باشد. با این حال باید جایگاه حجاب بهدرستی در کشور تبیین و مشخص شود. در برخورد با پدیده بدحجابی باید مشکل فرهنگی و سیاسی آن، از یکدیگر تمایز پیدا کند و متناسب با خاستگاههای آن به برخوردی سنجیده و برنامهریزیشده پرداخت. در برخورد با بیحجابان باید دقت کرد تعلیم، موعظه و دعوت به خیر، مقدم بر امر به معروف و نهی از منکر است که در این مسیر نهادهای آموزشی اهمیت بالایی دارند.